een bui bij volle maan
het vriest maar in de
sneeuw zie ik je dansen
een bui bij volle maan
je sluiert geel in witte kansen
ik hoor stilte
in het ruisen van de stad
de bomen wachten af, weten
van mijn tasten op hun bast
samen op bevroren
grond die wortels voedt uit
vele levens, ik laaf me aan
je lach die ook op lente wacht
dwarrel maar met mij
en voel je vrij te landen
want samen smelten gaat
pas in elkanders warme handen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘een bui bij volle maan’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.