het zonlicht vervaalde
het blad viel te vroeg
ik heb niets genomen
de zon scheen volzomer
er was liefde genoeg
we zochten de schaduw
warmte maakt loom
jij had ervaring en kende
het plekje onder de boom
ik lachte toen je me kuste
mijn zinnen met jouw
passie blusten, het blad viel
toen we uitgeput rustten
we zagen de herfst
in zijn donkerste kleuren
we zomerden nog en
schrokken door dit gebeuren
het zonlicht vervaalde
de koude trok op
we voelden hoe wind
onze warmte verschraalde
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘het zonlicht vervaalde’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.