je schaduw speelt de hoofdrol

wil melker

je verschuilt je als het giet
droomt zon in het verschiet
je schaduw speelt de hoofdrol
ook al wil je dat vaak niet

jouw gevoelens zijn decor
ze kleuren met verschijnen
in belichting zullen ze verdwijnen
dan gaat haar stem weer voor

ze spreekt van echt
terwijl jouw emoties figureren
de sterkste zal triomferen
ze weet van goed of slecht

jij ziet publiek
dat hunkert van verlangen
maar je laat de liefde zich
verhangen in een strop verdriet

zij lacht om ironie
schampert met sarcasme
hoe lang moet ik nog wachten
tot ik jou op het podium zie