INLOGGEN
«»

tot ze met het magma botsen

de zon kaatst kermis
in de hel, ze is te fel
regen komt in stromen en
druppels spatten hun vaarwel

ik zie je staan
handen op de rotsen
voel je energieën gaan
tot ze met het magma botsen

de kern is het element,
waar omheen al je atomen dromen
vervallend tot een volgend sediment
waarin jouw straling vrij kan komen

je deelt niet in de ongetemde
krachten van beweging, maar
leeft, beweegt op eigen kracht in de
voor jou bekende veilige omgeving

maar eens zal splitsen
onvermijdbaar zijn, flitsen
zullen het verleden breken
toekomst wordt voor ons dan heden

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 01-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘tot ze met het magma botsen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.