je ogen schenen langer zon

wil melker

ik heb de bloemen al geplukt
vaasde ze als roodste rozen
in een veld met woorden vol geluk
ontloken ze als nieuw gekozen

de wind blies zachte lentelucht
in vleugjes voor het snelle rijpen
je ogen schenen langer zon en
lachten met de warmte van begrijpen

we dachten nog de winterkant
maar kou en sneeuw waren geleden
het tintelde van hand tot hand
we roken voorjaar in het heden

je wees de zomer aan
in de groei van alle knoppen
ons kan het bloeien niet ontgaan
want liefde is niet meer te stoppen