vingers die me nooit vervelen

wil melker

een handvol zand
een strand met dromen
ik tel de korrels
hoor de golven komen

ze schitteren de zon
in kleur, de zilte geur
waarvan ik nu, voor
altijd afscheid zal gaan nemen

ik zie je lach, het liefste
dat de wereld bracht
ik voel je handen strelen
vingers die me nooit vervelen

die altijd praten
met mijn huid, passie
ver vooruit in koestering
de branding dreunt voluit

ik wil deinen in de zee
zachtjes door je blik gedragen
nu kan ik nog met je mee
als ik de tijd maar kan vertragen