in letters zonder krullen

wil melker

ik droom mijn
woorden in je geest
ben geweest, geworden
tot gelukkige herinnering

ik spreek geen lucht
in letters zonder krullen
ongeopend oog je
leesbaarder dan ooit

ik kus niet op papier
tussen regels kou
bevriest ik houd van jou
altijd op jouw manier

we naderen omzichtig
paraderen met de witte vlag
doorzichtig vloeit de inkt
jij weet wat ik niet lezen mag

je ogen scannen en mijn
handen tintelen een groet
ons digitale drama eindigt dus
voortijdig in een blauwe gloed