ontwaken uit de aardse nacht

wil melker

kom naar huis
duik maar in mijn armen
ik kus je zachtjes thuis

eerst de dag uittrekken
even niets meer zeggen
weg de sleur van is geweest

geen woorden die vertellen
over uren die steeds langer
duren omdat jij niet bij me bent

geen zuchten over kansen
die nu rusten omdat jij de
mogelijkheden nog niet kent

ik streel je wangen
kus je ogen vol verlangen
naar die drempelloze blik

want in je lach hoor ik het
zacht bewegen en meegeven
van je lichaam dat op liefde wacht

je hebt me thuis gebracht
in jou zal ik de hemel vinden
ontwaken uit de aardse nacht