zomert op je laatste benen
je glimlacht
en je loopt voorbij
zomert op je laatste benen
schijnt verleidelijk naar mij
bruin gebrand met
zon van lange dagen
je kijkt me herfstig aan
je ogen vol met vragen
we dansen branding
golfen passie deinen lust
ik koester warm je lichaam
tot de maan je zachtjes kust
nu raas je tegen mij en
drift het zand in stormen
het strand zal zich weer
vormen in een spetterend hoogtij
hier is de zee een beest
duinen worden weggeslagen
nog is het constant feest op
de boulevard van is geweest
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zomert op je laatste benen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.