INLOGGEN
«»

een hemel vol verlaten

ik weet je zon
niet meer te schijnen
voel je zo verdwijnen

waar jij straalde
is het stil alsof de
tijd me niet meer wil

de weg is leeg, waar jij
ooit bent geweest spant
een hemel vol verlaten

die laatste kus was
stout, de bank werd
koud waar wij op zaten

je nam mijn liefde
maar vergat de stem
die zei van je te houden

je zag mijn blik
die plagend vroeg om
onvoorwaardelijk vertrouwen

ik koester nu mijn dromen in
de leegte van vandaag, je bent
voor mij een hunkerende vraag

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-11-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘een hemel vol verlaten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.