liefde is niet te verhalen

wil melker

de wereld heeft
jouw perspectief
ik schrijf mijn lief in
harten op de bomen

mijn naam doorboort
de bast en aan de pijl hang
jij gespleten door initialen
liefde is niet te verhalen

handen vast
de vingers ingehaakt
onwennig in het voelen
merk je mijn bedoelen
we lopen omdat staan
intiemer wordt en ogen
trekt die alles willen weten
kijkers die wij steeds vergeten

we kiezen het verzamelpunt
van lijnen die de toekomst
dragen, ik zie jou dan lief
weer in mijn eigen perspectief