de glimlach die verdwaalt
ik voel de pijn in je
het jarenlang gemis
de glimlach die verdwaalt
omdat er niemand is
handen lieten je ontwaken
een wereld die niet mocht
in je ogen alle dromen
die ik heel mijn leven zocht
je lippen proefden van
het rood in warme kussen
je lichaam liet zich zacht
in volle overgave sussen
we braken voor elkaar
de banden die ons bonden
we werden vrij maar voelden
waar we ons verwondden
ik kijk je aan en zie
je blik op morgen, weet
hoe daar de regen droogt
in je glimlach zonder zorgen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de glimlach die verdwaalt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.