nog bloter dan de schoot

wil melker

ogen dicht
de rust van duisternis
weg het wit van handen
de grijns van tanden

ze pellen me
nog bloter dan
de schoot die me in
hoge nood moest baren

ze spelen de muziek
nog zonder snaren
slaan de trommels
maken blazende gebaren

laat me de waarheid zien
die liegt achter de ogen
het is zo vaak verteld
bijna zou ik het geloven

je was wel thuis
ik zag zijn witte handen
de grijns met tanden
zoekend naar je huid