INLOGGEN
«»

tot licht onze naaktheid bedekte

ik keek je na
je blik verdween
in vele ogen

ik riep je naam
ruggen bleven blind
hoofden stil gebogen

ik mocht je schimmig
kussen tot de wellust kwam
dan ging je weer je eigen gang

ik vrijde met je schaduw
tot het licht onze naaktheid
bedekte en de zon liefde scheen

ik zocht je en wachtte
verloren jaren, ongezien
ben je er steeds geweest

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-11-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘tot licht onze naaktheid bedekte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.