Laten sporen schaduw gaan
laten sporen schaduw gaan
ik heb je handen gelezen
kringen rond je pols bekeken
maar in je ogen
zie ik een heel ander beeld
de jaren hebben
stempels op je huid gedrukt
om het bestaan te structureren
uit opvoeding en verder leren
maar in ervaren
met liefde en verstaan
diepen lijnen minder uit
laten sporen schaduw gaan
ik lees het speelse
voel de warme kracht
in ogen die de tijd voorbij zijn
met hun aanstekelijke lach
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
07/11/2014
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Laten sporen schaduw gaan’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.