INLOGGEN
«»

maar als ik lach zie ik je rug

ik stop mezelf in een bal
en rol vlak langs je handen
je pakt me maar je koestert niet
en stuit me tegen wanden

je wilt mijn ogen wel maar
kaatst mijn blikken terug
ik speel met jou dat spel
maar als ik lach zie ik je rug

je stapt alleen de wereld in
met handen vol verlangen
je speelt altijd met tegenzin
want niemand kan je vangen

je bent zo welkom maar
je hart ontsnapt als ik je raak
ik kan je niet meer knuffelen
omdat je zonder bodem vaart

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-11-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘maar als ik lach zie ik je rug’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.