je zingt de lengte in de dagen
je bent de zon
je stralen dansen stofjes
ik wil sjansen, met je
geuren op balcon
langs de gevel
val je zomaar binnen
belicht daar mensen
die ook jou beminnen
je oogt zo donker
in het wit van steen
je schaduw laat
me nooit alleen
ik hoor je ruisen
als de wind vlaagt
langs de huizen
je bent mijn refrein
je zingt de lengte
in de dagen, laat de
wolken regen dragen
naar het avondland
je bent een
warme herinnering
ons afscheid duurt
een schemering
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘je zingt de lengte in de dagen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.