fluisteren de hemel dichterbij
alles reed voorbij
en jij zat weer
een stoel te ver
bij me vandaan
ik zag je lippen gaan
en hoorde vaag
je woorden in een
zacht geroezemoes
je vroeg me met
je ogen, ik zag
nog dat je handen
mee bewogen
je maakt me gek
met je verlangen
dat me brandt en
spant tot ik verrek
ik ga me wreken
zacht zal ik je breken
mijn duizend kussen
fluisteren de hemel dichterbij
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘fluisteren de hemel dichterbij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.