achter een lach

elze schollema

when I open my mind for you

vertel me dan van dagen, van het leven
de pijnen in je verdriet, laat me zijn
die jij nu bent, alleen redt jij het niet

de sfeer ademt het moment van het zijn
en je proeft de zoete geur van het kamille
van december en rook, zo als zilvergrijs
benevelt zit ik stilletjes naast je


we hebben elkander gedronken, gestreeld
en gevreeën, gedeeld met liefdes in open armen
geslapen – maar emotie spreekt van het leven
en niet van een vluchtig spel, jouw woorden
.. het leven duurt maar even

maar wat is even als eeuwen je hebben
gedragen op sporen die niet te volgen zijn
en je ontmoedigt je sigaret weer aan je lippen
drukt – en je traan verbergt achter een lach
die te mooi is om telkens waar te zijn