een ééndagsgeluk

elze schollema

ik kleur de dagen op weg
daar waar het zilver en de klokken
onze bruiloft zullen laten schitteren
met slingers en duizend dankbaarheden

zal ik de jaren terug gaan tellen
waar jij mijn lief gegaan bent
door een tijd waar depressie
mij als man mijn taken ontnam

of zal ik fantaseren
over een nieuw begin
waarvan wij weten
dat het al steeds
talloze malen is herhaald

nee mijn lief
ik geef je slechts mijn lach
en breng je oprecht
een ééndagsgeluk
al het andere kan ik niet beloven

want ik ben ik