Wij zijn voor altijd

elze schollema

Ongeacht de staat
hoe we dan ook zijn
staat de zon paraat
op haar horizontale lijn

***********

De dampen van de nacht
schachten zich stoïcijns
op jouw gelaat en letteren
onze honger in een eeuwenoude daad

de avond is nog niet te laat
en toch is de straat ontoegeeflijk
in zijn gift om mij te laten dromen
of is het vals en laat ik
de beelden tot mij komen

ik was de boekanier en jij mijn schip
wij kielhaalden de verstekelingen
één voor één totdat de spiegel
onze kaars liet doven – onbegrip
en haat deelden de liefde die ons
een toekomst deed beloven