Ik draag het naakt

elze schollema

Neem nu mijn hand [mijn liefste]
die eelterig de tijd volbracht
waar ‘t grijpen de jaren vergeelde
in bochten die naar wij dachten
nimmer meer zouden rechten

Ondoordacht en onwetend
door de tijd gedwaald - al was jouw
lichaam het boek dat ik mocht lezen –
toch kwam ik aan en overgrensde
illusies en bakens die slechts
fonteinen aan de horizon waren

Onze polder met haar vele nissen
waar gedachten struinden tussen eb en vloed
maar geen getijde nog [mijn liefste] zal
ik kanoën op de golven van verlangens

Want al wat ik heb draag ik naakt
in dit ene moment