INLOGGEN
«»

Horizonnen

In je ogen zie ik woorden
die je niet met mij kunt delen
omdat je niet geloven wil
dat horizonnen zullen veranderen

je gezicht spreekt dat de dag
gefaald heeft weer begon met pijn
er niet in zat wat ooit
waarde nog kan hebben
de taal van je lichaam sprak
hier wil ik niet meer zijn
het kan me niets meer schelen

ik vraag je of je nog wel leeft
dan op je mond die lichte trilling
woorden diep uit je verdriet
je zegt ik hield dit zo lang stil
alles in mij roept vanuit verkilling
of ik zonder hem nog leven wil

toen die stilte was opgeheven
sprak je vol liefde over toen
je zei o ja ik weet wel wat ik mis
loslaten is nu pas echt begonnen
en dat het ook de hoogste
vorm van pure liefde is
morgen ga ik weer wat doen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 03-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Pastor
Actief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Horizonnen’ van Pastor zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.