Zo dichtbij en zo ver weg
Ze is dichtbij maar zo ver weg.
Ik zie haar nu terwijl 'k dit zeg.
Haren als een waterval, zo wonderschoon.
Levert wachten ooit op een loon?
Ze weet nog van niks, krijgt 't nog niet te horen.
Ik laat mij daartoe niet aansporen.
Ogen waarbij de zon uitdooft,
zij heeft mij van mijn hart berooft.
Haar lach is mooier dan een regenboog,
als 'k haar lach zie zweef 'k naar omhoog.
Dit is wat zij voor mij betekend,
dat 'k me ooit weer zo zou voelen had ik niet op gerekend.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
H.L. (Actief sinds: 19-04-2014)
Informatie bij het gedicht
Voor dat ene meisje uit m'n klas
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zo dichtbij en zo ver weg’ van H.L. zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.