«»
Vaders tuin
menige rode roos aan jou gegeven
zo heb ik mijn liefde beschreven
vergeet me nietjes
begonnen als sprietjes
tulpen en narcissen
symbool van het missen
violen had je in alle kleuren
nu zijn voor eeuwig de deuren
van jouw huis voor mij gesloten
nieuwe bewoners hebben je tuin verstoten
iedere keer als ik voorbij fiets
voel ik iets
het begon met woede
tot ik vermoedde
dat het de pijn is
van jou gemis
van jouw mooie bloementuin
die veranderde in puin
deze rode roos
leg ik op je graf
nee ik ben niet meer boos
al weet ik hoeveel liefde je gaf
aan dat mooie stukje aarde
dat heeft nu enkel waarde
in mijn hart groeit je tuin verder
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 18-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Marill MeijsActief sinds: 30-03-2014Informatie bij het gedicht:
mijn vaders tuin, die veranderde in puin na zijn overlijden Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vaders tuin’ van Marill Meijs zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (liefde voor iemand)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|