Levensvlam
zoveel pijn en verdriet
dat je bijna nergens meer in geloofd
heel langzaam maar zeker
word je levensvlam gedoofd
zoveel zorgen en tranen
bijna geen uitweg meer
die zal je zal gaan leiden
weer terug in de juiste banen
zoveel vragen zitten in je hoofd
maar de antwoorden blijven uit
je levensvlam is nu echt bijna gedoofd
maar dan echt niet gewoon
je verwacht het niet meer
maar daar is dan ineens een hand
van een heel speciaal persoon
die trekt je uit het diepe dal
en gooit liefde op je levensvlam
zodat die weer volop branden zal
steun en liefde dat is wat die gene geeft
je voelt je weer blij, gelukkig en weer klaar
om te ontvangen wat het leven nog te bieden heeft
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Anony (Actief sinds: 15-03-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Levensvlam’ van Anony zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.