De liefdesoorlog

Patros Fibros

 S’ochtends als ik wakker wordt,
 Denk ik over de oorlog van liefde.
 Je leven is maar heel erg kort,
 Maar lang genoeg om van jou te houden.

 Ik kijk in de spiegel en zie jouw lach,
 Ik wil je lief hebben.
 Ook al weet ik dat het niet mag,
 Ik wil bij jou zijn tot mijn laatste dag.

 Er is liefde in de oorlog niet ver hier vandaan,
 De liefde is vergaan en toch geboren.
 En besef dat we niet samen kunnen gaan,
 Zonder elkaar te verliezen.

 Overal een groot gevaar,
 En toch rust om ons heen.
 Er is geen plek om veilig te zijn,
 Ook al is er liefde om me heen.

 Ik loop aan jou te denken,
 Nergens anders aan.
 Ik hou veel van jou,
 Maar met onze vrijheid is het gedaan.