«»
Smaragd
Ogen zo groen als Smaragd,
kijken mij smachtend aan,
Jaren heb ik op jou gewacht,
en toch moet ik je laten gaan,
Ogen zo groen als Smaragd,
Vragen zich op dit moment af,
Wat heb ik toch fout gedaan,
Weer ging je vreemd dat is je straf,
Ogen zo groen als Smaragd,
Staan nu niet zo stralend meer,
Je eerste vrouw liet je gaan,
en nu do e je het bij mij weer,
Ogen zo groen als Smaragd,
hebben mij veel te vertellen,
Dat je heus veel om me gaf,
maar helaas het is voorbij.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Bettina ReusActief sinds: 05-03-2014Informatie bij het gedicht:
sommige hebben aan één niet genoeg, maar doen zich tenslotte zelf het meeste pijn en blijven uiteindelijk alleen over Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Smaragd’ van Bettina Reus zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (liefde voor iemand)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|