Wolkte in wit
jij bent
nooit weggeweest
een gedachte die blijft hangen
altijd dat verlangen
naar hoe het is geweest
jij met je sprankelende geest
wolkte in wit
hoog uit een zwarte bui
in vederlichte schoonheid
raakte de ijle sfeer
van eeuwig geluk
in die ene ademloze kus
ik wist dat de liefde
niet kon blijven in het stuk
dat wij samen wilden schrijven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wolkte in wit’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.