Wispelturig en veranderlijk

wil melker

 zoek je in de ochtendmist
 die alles wist van gisteren
 ben je kwijt geraakt in
 de tweestrijd van je hart
 je kon het niet meer aan
 en moest me laten gaan

 ik wacht op je bewegen
 in flarden grijze kou
 je jas van bont omvat
 het lijf waar ik van houd
 handen die me warmte geven
 ogen die me weer doen leven

 lente bracht wat bloemen
 in het onkruid langs het pad
 jouw kleuren moest ik missen
 naar gissen in herinnering
 die ik diep verborgen had
 jij die fluisterend bij me was

 ik zoek maar kan niet vinden
 voel je hartslag in mijn lijf
 je bent nu zo afstandelijk
 wispelturig en veranderlijk
 kom laat jezelf weer zien
 bloei in je mooiste kleur en blijf