Tussen heuvels en vallei
heb stenen gestapeld
rond je navel en
draag olieschalen aan
de korte lont
ontvlambaar door het
eerste licht van morgenstond
ze balanceren op
de zachte ondergrond
van borst en buik
tussen heuvels en vallei
spelen wij het passiespel
van langzaamaan naar snel
de volle maan zwiept op
tot halen en weer brengen
om de climax te verlengen
wij komen als de eerste zonnestraal
de lonten doet ontsteken en
muren rond je navel zijn vergaan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tussen heuvels en vallei’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.