Rankte hoge benen

wil melker

 ik zag je
 over golven stappend
 een frisse oceaan
 je kwam aan land
 een glimlach
 vroeg mijn hand
 ik gaf je strand een
 branding om te kussen

 je rankte hoge benen
 borsten strakten fier
 ogen die intussen
 verder keken dan
 ik ooit van iemand zag
 we lachten in verstaan
 nat dook je in mijn armen
 om er niet meer uit te gaan

 je bent mijn wonder
 op klaarlichte dag
 geen duivels te bekennen
 om mij met hel te gaan
 verwennen omdat je
 plotseling verscheen
 kom heerlijk dier we
 gaan snel weg van hier

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

04/11/2011

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Rankte hoge benen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.