Ontvlam graag op je schouder

wil melker

 ik kan je nooit
 het lichaam laten zien
 dat past in jouw gedachten

 het donkerblond
 de zachte mond je woorden
 vragen en verwachten

 je gaf een hand
 ik las in lijnen jouw verlangen
 liet me stiekem door je vangen

 ik loop en spreek met je
 ontvlam vaak op je schouder
 samen steeds vertrouwder

 geef me bloot
 en schrijf de jaren af
 je warmt je aan mijn gulle lach

 jij hebt de weg gekeerd
 de tred is zelfverzekerd
 lopen heb je niet verleerd