Mond met warmend rood
jij was mijn havik
ik jouw prooi
je ogen licht fixerend
dodend mooi
je greep mij
toen ik kwetsbaar was
mijn wil gebroken maar nog
lachend naast je zat
jouw ogen lazen regels wit
die zwart het rood van liefde gaven
ik wilde langer blijven om met jou
een echt gedicht te schrijven
jij bent gevlogen
mond met warmend rood
ik reed naar huis en
voelde liefde langzaamaan
veranderen in stukjes dood
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mond met warmend rood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.