«»
Mijn toevluchtsoord
sprak mijn auto toe
hij gromde
de uitlaat bromde
een straatje verder
viel de knalpijp er af
aaide bomen
fluisterde zacht slome
hoorde bladeren vergaderen
later flitste de bliksem
laaide vuur in de kronen
keek hoe wolken
de lucht bevolkten
hoe ze groeiden
als bloemkolen bloeiden
en tot regenbogen vervloeiden
ik ken de schaduw
op mijn gezicht
mijn handen zijn open
alleen jij geeft mij hoop
op warmte en licht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
30/11/2011 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn toevluchtsoord’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (liefde voor iemand)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|