INLOGGEN
«»

Mijn toevluchtsoord

 sprak mijn auto toe
 hij gromde
 de uitlaat bromde
 een straatje verder
 viel de knalpijp er af

 aaide bomen
 fluisterde zacht slome
 hoorde bladeren vergaderen
 later flitste de bliksem
 laaide vuur in de kronen

 keek hoe wolken
 de lucht bevolkten
 hoe ze groeiden
 als bloemkolen bloeiden
 en tot regenbogen vervloeiden

 ik ken de schaduw
 op mijn gezicht
 mijn handen zijn open
 alleen jij geeft mij hoop
 op warmte en licht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

30/11/2011 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn toevluchtsoord’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.