Mag ik morgen bij je zijn
heb altijd de kant gezocht om
de mooiste bloemen te ontlopen
groeide met hun bloeien op
al heb ik ze nooit willen kopen
zocht prikkers
vreemde vogels aan de rand
hun onkruid tierde welig ze
staken me hun stekels in de hand
heb de steen geraapt
die jouw eeuwen lag te baren
generaties zijn voorbij gegaan
omdat ze je niet konden klaren
koester je in blauw
een oceaan van niet vergeten
je rondingen heb ik geweten
in een tijd die iedereen ontgaat
ik distel je met handen
weerhaak je in gevoelde pijn
mijn zoeken wordt je roepen
mag ik morgen bij je zijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mag ik morgen bij je zijn’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.