Jij hoeft niet te breken
mijn golven
beuken tegen
weerbarstige rots
keer op keer
probeer ik
haar te bewegen
een baken in zee
dat branding ontlokt
aan het stromend getij
zij is alleen
durft eenzaam te zijn
zonder pijn
geen aanbidders of vrienden
die enkel zichzelf bedienen
van haar aanwezigheid
jij hoeft niet te breken
wil je alleen laten weten
dat wij voor altijd samen zijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
11/01/2012
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Jij hoeft niet te breken’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.