Je lachte ja
ik fluisterde
het is nooit of nu
toen wij onder
de paraplu in het
gutsend regenwater
huiswaarts liepen
je keek me aan
zag je ogen voorzichtig
heen en weer bewegen
gevoel nam ratio
eens goed de maat
in doorslag geven
je lachte ja
suste mijn gefluister
met een kus die het
hele universum sloot
toen ik dieper
in je mooie ogen dook
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
14/10/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je lachte ja’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.