Hoe daar de regen droogt

wil melker

 ik voel de pijn in je
 het jarenlang gemis
 de glimlach die verdwaalt
 omdat er niemand is

 handen lieten je ontwaken
 een wereld die niet mocht
 in je ogen alle dromen
 die ik heel mijn leven zocht

 je lippen proefden van
 het rood in warme kussen
 je lichaam liet zich zacht
 in volle overgave sussen

 we braken voor elkaar
 de banden die ons bonden
 we werden vrij maar voelden
 waar we ons verwondden

 ik kijk je aan en zie
 je blik op morgen weet
 hoe daar de regen droogt
 in je glimlach zonder zorgen