Het voetstuk
zag je als
een koningin
op het voetstuk dat
mijn liefde bouwde
je lach nam
mijn geschenken aan
je lichaam liet mij
verder gaan dan ooit
je zwaaide en keek om
zag oude volgelingen
draaide toen een slag
bleef liever die je was
het kind in je
is terug gekropen
zij kreeg de kansen niet om
in onze zon te leren lopen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het voetstuk’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.