Het rood een droom te hoog
zag in je lach
het lichte onbehagen
kleine vragen niet durven praten
met armen reiken
naar de appelboom
het rood een droom te hoog
handen altijd open
maar je vingers nu
gesloten in behoedzaamheid
je ogen draaiden
er omheen de hete brij
het misverstaan van jou en mij
we zagen samen
de kleine vragen onder ogen
heb de appelboom naar jou gebogen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
28/11/2010
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het rood een droom te hoog’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.