Het geluid lijkt stuk

wil melker

 ik schreeuw de tijden terug
 waarin ik leven voelde
 maar het geluid lijkt stuk
 de echo vraagt wat ik bedoelde

 er is geen brug
 die nog emoties draagt
 waardoor mijn woord
 in het ravijn vervaagt

 toch raakt het af en toe
 een bloem die groeit in kleine
 decibellen en bloeit in kleuren
 die gelukkigzijn voorspellen

 ik roep niet meer
 maar fluister stukjes leven
 met open handen wil ik jou
 mezelf in liefde geven

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Het geluid lijkt stuk’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.