INLOGGEN
«»

He mozaïek van ons bestaan

 hoelang
 zal het nog
 morgen zijn
 als vandaag
 de hunkering
 naar toekomst
 niet te dragen is

 als ik je mis
 omdat de tijd
 jou buiten zet
 en mij belet
 je lief te hebben
 de dag te eten
 uit gods hand

 gedachten
 kiezen grond
 om op te groeien
 woorden boeien
 en ze kleuren
 kale stenen met
 de hitte van de dag

 ze passen
 in het mozaïek
 van ons bestaan
 we willen liefde
 en de hemel
 in het aardse
 verder gaan

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘He mozaïek van ons bestaan’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.