Handen speelden luchtkastelen

wil melker

 de wind droeg
 stemmen over strand
 van lang geleden
 ik hoorde de gebeden
 in het jachten
 van het zand

 in het golvenruizen
 zag ik ogen huizen
 jouw spatten groen
 de branding schuimde
 licht in je gezicht
 het wit van toen

 handen speelden
 luchtkastelen met
 wolken in de zon
 verbrande ruggen
 keerden zich in
 eindeloze uren om

 je bent mij
 al lang voorbij
 maar als ik luister
 naar het spreken van
 mijn hart hoor ik de
 stilte in je stem zo hard