Haar kuise lach
had een afspraak
met de werkelijkheid
zij confronteerde mij
was harder dan ik dacht
wilde waarheid schikken
maar ze gaf niet thuis
haar kuise lach hing naast het kruis
ik voel de pijnen in mijn handen
mijn dagen zijn verhuisd
de nachten heeft ze meegenomen
haar kasten eens gevuld met dromen
zijn nu leeg en tot zichzelf gekomen
ik zie hoe onze schaduw
is veranderd zij haakte in
haar schouder iets naar voren
dat gebaar is nu verloren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Haar kuise lach’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.