Geen witte vleugels
jij raakt aan de hemel
ik kijk op tegen jou
ja jij mijn heerlijke vrouw
verlangen is afstand
en liefde de basis
waarom ik van jou houd
jij kijkt niet op mij neer
wil nooit het voetstuk
wel samen voor meer
geen witte vleugels
of engelengeduld maar
een vent met passie gevuld
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
17/01/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geen witte vleugels’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.