INLOGGEN
«»

Geen witte vleugels

 jij raakt aan de hemel
 ik kijk op tegen jou
 ja jij mijn heerlijke vrouw

 verlangen is afstand
 en liefde de basis
 waarom ik van jou houd

 jij kijkt niet op mij neer
 wil nooit het voetstuk
 wel samen voor meer

 geen witte vleugels
 of engelengeduld maar
 een vent met passie gevuld

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

17/01/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geen witte vleugels’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.