Een zucht op de hoek
je voetstap mis ik
de hand op mijn arm
een zucht op de hoek
voorzichtig
ik loop alleen
stap mis en val
niemand om me heen
nu kneus ik iedereen
handen sla ik weg
ik ken geen spijt
grauwend kom ik op
er is geen tijd
ik heb je laten zitten
ging er weer vandoor
kon niet bij je aarden
weet niet waar ik hoor
toch ben ik
alles wat jij gaf
ik wilde meer zijn
dan ik bij me had
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
15/08/2011
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een zucht op de hoek’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.