Een laatste kus

wil melker

 zag twijfels
 groeien in je ogen
 hoorde haperingen
 in je stem

 je handen
 die me altijd zochten
 vielen stil alsof
 zij niet meer mochten

 je stond nog
 naast me maar
 je neeg niet meer
 naar meegaan met

 samen voelden we
 de afstand groeien
 wisten dat het breken
 onherstelbaar was

 toch heb ik
 je hand gepakt
 een laatste kus maar
 zonder echt contact

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Een laatste kus’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.