Die te vroeg gestorven zijn

wil melker

 heb je gezocht
 in mijn bestaan
 de rechte muren
 gaven me geen ruimte
 ik voelde wel wat
 liefde langs me gaan

 een zachte streling
 die ik zoeken moet
 in kieren en in hoeken
 die ik anders oversla
 die veel gezichten kent
 en mij ontwaken doet

 de ogen had ik nooit
 gezien wel het tasten van
 vingers die mij raakten
 die van mijn hart
 de moordkuil maakte
 waarin ik bijna stik

 ik was verstrikt in
 normen uit een tijd
 die niet de mijne was
 in woorden die te
 vroeg gestorven zijn
 hun pijn voel ik nu pas